ဘာပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ လုိပါတယ္။ တန္ဖိုး သိမွ တန္ဖိုး ရွိတယ္ ဆုိေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ တန္ဖိုး မသိလည္း လူ ဒါမွမဟုတ္ အရာ၀တၳဳတစ္ခုဟာ သူ႔တန္ဖိုးနဲ႔သူ ရွိေနတာပါပဲ။
၁။ ပကတိ တန္ဖိုး၊
၂။ အသံုးခ်တန္ဖိုး အသံုးက်တန္ဖိုး၊
၃။ ခံစားမႈတန္ဖိုး ဆိုၿပီး (၃)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။
ဥပမာ............
၃။ ခံစားမႈတန္ဖိုး ဆိုၿပီး (၃)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။
ဥပမာ............
၁။ ေဘာလ္ပင္ေလး တစ္ေခ်ာင္းဟာ ပကတိတန္ဖိုး အေနနဲ႔ ၂၀၀ေလာက္ တန္တယ္ဆိုပါစို႔။ ဒါဟာ သူ႔ရဲ႕ ပကတိ တန္ဖိုးရွိတာပဲေလ။
၂။ အဲဒီေဘာလ္ပင္ေလးနဲ႔ စာေရးၿပီး အသံုးခ်လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပိုၿပီး တန္ဖိုးရွိလာပါတယ္။
၃။ အဲဒီေဘာလ္ပင္ေလးဟာ ကိုယ့္ခ်စ္သူစတဲ့ ကိုယ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူေတြ ေပးထားတာဆိုၿပီး ခံစားမႈေတြ ထည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ တန္ဖိုး သိပ္ျမင့္သြားၿပီ။ တန္ဖိုးျဖတ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။
ဘယ္အရာမဆို တန္ဖိုးထားတတ္မယ္ဆိုရင္ အျမတ္ခ်ည္းပါပဲ။
၃။ အဲဒီေဘာလ္ပင္ေလးဟာ ကိုယ့္ခ်စ္သူစတဲ့ ကိုယ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူေတြ ေပးထားတာဆိုၿပီး ခံစားမႈေတြ ထည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ တန္ဖိုး သိပ္ျမင့္သြားၿပီ။ တန္ဖိုးျဖတ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။
ဘယ္အရာမဆို တန္ဖိုးထားတတ္မယ္ဆိုရင္ အျမတ္ခ်ည္းပါပဲ။
ဘယ္သူကေတာ့ ကိုယ့္ထက္ နိမ့္တယ္၊ ျမင့္တယ္လို႔ ေျပာဆို ယူဆေနမယ့္အစား သူ႔ကို တန္ဖိုးထား ဆက္ဆံေနဖို႔ပဲ လုိတာပါ။ လူကုိ လူလို႔ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ပါ။ အရာ၀တၳဳကိုလည္း ေသးငယ္ေနပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ အသံုး၀င္တယ္ ဆိုတာကို အရင္ဆံုး နားလည္ သိျမင္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ပါပဲ။
No comments:
Post a Comment