Thursday, 24 October 2013

အတိတ္မွ အထိတ္ တစ္ည


“မုိး စေန ေလ ရာဟု” ဟုဆုိရုိးရွိသည္။မုိးရိပ္တိမ္ေတာင္မ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေတာင္အရပ္ကလာ တတ္သည္။ေလျပင္းမ်ားသည္ ရာဟုေထာင့္လာတတ္သည္။

ထုိအဆုိကုိ ျပင္၍ဆုိရသည့္ မိတ္ေဆြတစ္ဦးရွိသည္။ မုိး စေန ေလ ကုိစိတ္ဟု အမည္ေပးျခင္းခံရသည့္ ဦးစိတၱရျဖစ္သည္။ မန္းျမိဳ႕၊ သာသနာ့ တကၠသုိလ္၊ အေဆာင္( ၂) တြင္ အတူတူေနၾကသည္။

မြန္းတည့္၊ သန္းေခါင္း၊ အေမွာင္၊ အလင္း၊ လူရွင္း၊ လူရႈပ္မဟူ စကားထူ၏။
ထုိ႕သုိ႕ ေလေထာ ေလေပါေသာေၾကာင့္ ေလ ကုိစိတ္ဟု ေခၚၾကသည္။ 
မိမိ မွာ သူေလာက္ ေလေပါစရာမရွိေသာ္လည္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေန႕မ်ားတြင္ ကုသုိလ္ေတာ္ဘုရား၀င္းသုိ႕  
သြားျပီး စာက်က္ရင္း ပန္းေကာက္ကာ ဘုရားတင္ပူေဇာ္ၾကသည္။

တစ္ေန႕ေသာ္ ၀ါဆုိမုိးဦးသည္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ရြာသည္။ မုိး အစဲကုိေစာင့္ေနရင္းေက်ာင္းတံခါး ပိတ္ခ်ိန္  နီးလာသည္။

ဤသုိ႕ျဖင့္ မုိးရြာၾကီးထဲ အေဆာင္သုိ႕ ျပန္ခ့ဲၾကသည္။ အေဆာင္ေရာက္ခါနီး ဆြမ္းစားေဆာင္ေရွ႕ရွိ
 ေရတံေလ်ာက္ေအာက္၀င္ျပီး ေမွာင္ႏွင့္မည္းမည္း ေရခ်ိဳးလုိက္ေသးသည္။ 
တိတ္တဆိတ္ျဖင့္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။

အေဆာင္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ေမးခုိက္ခုိက္တုန္ေနျပီ။ ထုိညက မုိးေအးေအး ေကြးလုိ႕ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ တစ္ေရးမွ်ပင္ မႏုိးခ့ဲ။
......................
..........................
ေနာက္ေန႕မနက္စာသင္ခန္းတြင္ သတင္းတစ္ခုထြက္ေနသည္။ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းႏွင့္မ်က္ႏွာ 
ခ်င္းဆုိင္ကုသုိလ္ေတာ္ဘုရားေရွ႕ရွိ ေရကန္တြင္ တကၠသုိလ္က ဦးဇင္းမ်ား ညေမွာင္ေမွာင္ေရ ကူးေၾကာင္း သတင္း ျဖစ္သည္။ ထုိကုိယ္ေတာ္မ်ားကုိ စစ္ေဆးလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းသတင္းထူးျဖစ္သည္။

မုိးစေန ေလ ကုိစိတ္စကားကုိ အက်ယ္ၾကီးမေျပာႏုိင္ေတာ့။

"ေမာင္ေဉ ယ်ေရ ..၊ တုိ႕ ဆြမ္းစားေဆာင္ေရတံေလ်ာက္ေရခ်ိဳးတာမ်ား သူမ်ားျမင္ေသးလား။
ေတာ္ၾကာသူမ်ားျမင္သြားလုိ႕တုိ႕ကုိပါ ေရာျပီးစစ္ေနရင္ ခက္ကုန္လိမ့္မယ္."

ထုိအေတာ အတြင္း" ေလ ကုိစိတ္" တိတ္ဆိတ္လြန္းေနသည္။
မိမိမွာမူ ရင္တထိတ္ထိတ္ျဖင့္..။

No comments:

Post a Comment