ဒီေန႔က
တိတ္ဆိတ္တဲ့ ညေလးတစ္ညေပါ့။ ေလေျပက ခပ္ေသြးေသြး၊ လေရာင္က ညအေမွာင္ကို
ျဖတ္ေျပးေနေတာ့ ကၽြန္မဘ၀အတြက္ 'အမွတ္တရ ည'လို႔ ဆုိရမွာေပါ့…ရွင္။ အဲဒီထက္
ပိုလြမ္းစရာ ေကာင္းတာက ကၽြန္မကို ေပးခဲ့တဲ့ တစ္သိန္းတန္ ပုလဲသြယ္ လည္ဆြဲေလးေလ။ ေမာင္ေတာ္က
ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးခဲ့တာ။ အဲ..ေလ.. ကၽြန္မ 'ရင္ခုန္သံ မွားခဲ့တာလား' ဆုိတာကိုေတာ့
ကၽြန္မကိုယ္တုိင္ မသိခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ကၽြန္မက တိတ္တခိုး ခ်စ္ေနမိလို႔ေလ။
(၁)
ကၽြန္မက
ကိသာေဂါတမီပါ။ သိဒၶတ္မင္းသားရဲ႕ ဘေထြးေတာ္ သမီးေပါ့။ ေမာင္ေတာ္သိဒၶတ္နွင့္
ေမာင္ႏွမ တစ္၀မ္းကြဲ ေတာ္တယ္ေလ။ အင္း… ေျပာသာ ေျပာရတာ ကၽြန္မကို လူေတြက သိပ္ သိၾကမွာ
မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ားက အမေတာ္ ယေသာ္ကိုပဲ အာရံုထားေနၾကမွာပါ။ အမက သိပ္ေခ်ာ သိပ္လွ၊
ေမာင္ေတာ္သိဒၶတ္ရဲ႕ ဘ၀ၾကင္ေဖာ္လည္း ျဖစ္ေနတာကိုး။
ကၽြန္မကလည္း ေခသူေတာ့
မဟုတ္ပါဘူး။ ကဗ်ာ လကၤာေတြ အလြတ္တမ္း စပ္ဆိုႏုိင္တဲ့သူပါ။ ရုပ္ရည္အေနနဲ႔လည္း အမေတာ္
ယေသာ္ကို မယွဥ္ႏုိင္ေပမဲ့ မ်ိဳးရုိးအလွ ရွိၿပီးသားပါ..ရွင္။ နန္းတြင္း အဆိုရွင္တစ္ဦးရဲ႕ ဘ၀ဟာ ေမာင္ေတာ္သိဒၶတ္နဲ႔
ေ၀းေနၿပီးသားပါ။ ဒါေပမဲ့ မိန္းမသားတို႔ ဘာ၀ တိတ္တခိုးနဲ႔ ခ်စ္မိုးေဆြခဲ့ရတာ
ေမာင္ေတာ္သိဒၶတ္ နန္းတက္ၿပီးတာေတာင္မွ မစဲေသးပါဘူး။ ေမာင္ေတာ္ကို ျမင္တိုင္း
ရင္ခုန္လွိဳင္ေတြ အတုိင္းသား ၾကားေနရဆဲပါ။
(၂)
တစ္ေန႔
ေမာင္ေတာ္သိဒၶတ္ ဥယ်ာဥ္က ျပန္လာတာကို ကၽြန္မ တစ္ပင္တုိင္ နန္းျပာသာဒ္ေပၚကေန
လွမ္းျမင္ေနရတယ္။ အို….ဒီေန႔ ေမာင္ေတာ္ကို ၾကည့္ရတာ သိပ္ က်က္သေရ ရွိတာပဲ။ အရင္ေန႔ေတြနဲ႔
လားလားမွ မတူတာ။ ဒီတစ္ခါ ႏွလံုးခုန္မွားတာ မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ ရင္ထဲကို တကယ္
ၿငိမ္းေအးေစ တဲ့ ခ်စ္ျခင္းရယ္ပါ။ အျဖဴေပၚ အမည္းတစ္စက္ေတာ့ ကြက္မိလုိက္ၿပီ….ရွင္ ။
စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ ထိန္းမရေတာ့ဘူး။ အလိုလို လွ်ံထြက္လာမိတာပါ။ အို….ေမာင္ေတာ္ရယ္……..ေမာင္ေတာ့္ကို
ျမင္ရတာ ၿငိမ္းခ်မ္းလိုက္တာေလ… တကယ္ပါပဲ။ ကၽြန္မက အဆိုေကာင္း အသံေကာင္း
ဆိုတဲ့အတုိင္းပဲ ႏွဳတ္ကေန လႊတ္ခနဲ ထြက္သြားမိတယ္….။
''အို…သယ္ခ်င္းမတို႔…
ဒီလို
အတုမရွိတဲ့သားရဲ႕ သားေကာင္းမိခင္ဟာ ၿငိမ္းေအးလုိက္မည့္ျဖစ္ျခင္း၊
ဒီလို
အတုမရွိတဲ့သားရဲ႕ သားေကာင္းဖခင္ဟာ ၿငိမ္းေအးလုိက္မည့္ျဖစ္ျခင္း၊
ဒီလို
အတုမရွိတဲ့လင္ေယာက္်ားရဲ႕ လင္ေကာင္းဇနီးဟာ ၿငိမ္းေအးလုိက္မည့္ျဖစ္ျခင္း
(ၿငိမ္းေအးေလစြ)"
ဒီလုိစကားေတြ
ကၽြန္မႏွလံုးသားထဲက မေတာင္းဆိုဘဲ ျဖစ္ေပၚသြားမိတာ ကၽြန္မကိုယ္ ကၽြန္မ အံ့ၾသမိတယ္….ရွင္။
တကယ္ပါပဲ။
(၃)
ဒီစကားကို
ဥယ်ာဥ္ကေန နန္းေတာ္ကို ျပန္လာတဲ့ ေမာင္ေတာ္သိဒၶတ္
ျမင္းေပၚကေန ၾကားမိသြားတယ္
ထင္ပါရဲ႕။ ကၽြန္မ ရြက္ပံုးအေပ်ာ္ေလး
ေပ်ာ္၀င္ခဲ့မိတယ္။ သိပ္…မၾကာလိုက္ပါဘူး။
ကၽြန္မ ထင္တဲ့အတုိင္းပဲ။ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ တစ္ေယာက္ ကၽြန္မထံ အေျပးအလႊား
ခစား၀င္လာၿပီး သိပ္လွတဲ့ တစ္သိန္းတန္ ပုလဲသြယ္ လည္ဆဲြေလး လာေပးတယ္။ ကၽြန္မ
ႏွႈတ္ကေန လႊတ္ခနဲ ''အို..ဒါ ေမာင္ေတာ္သိဒၶတ္ အၿမဲ စြဲထားတဲ့ လည္ဆြဲေလးပါ. .လား''ဆိုၿပီး
ခ်စ္ရွက္ကေလး တစ္ခ်က္ ျဖတ္သန္းသြား
မိတယ္။ ေနာက္မွ သတိထားမိၿပီး
ကိုယ့္ႏွဳတ္ခမ္းလႊာကို ကဗ်ာဆန္ဆန္ လက္ကေနနဲ႔ ခပ္ဖြဖြေလး အုပ္လုိက္မိတယ္။
''အင္းေပါ့ေလ…။
ျဖစ္ႏုိင္တာေပါ့.. ေသခ်ာပါတယ္ေလ။ အမေတာ္ ယေသာ္က ဒီေန႔ပဲ သားေတာ္ေလး ဖြားျမင္ခဲ့တာ။
သားတစ္ေယာက္မိခင္ ျဖစ္ေနၿပီေလ။ ငါက အပ်ိဳစင္ေလး ဆိုေတာ့…အဟိ…။ ေမာင္ေတာ္က သိပ္
ခန္႔ျငားသလို ဟန္ေဆာင္လည္း အရမ္းေကာင္းတာပဲ။
ၾကည့္ပါလား…ႏွစ္သက္တယ္ဆို
ဒီေလာက္ ျဖစ္ျပစရာ မလုိပါဘူး။ ကၽြန္မက မဆြတ္ခင္က ညြတ္ၿပီးသားပါ၊ မေခၽြခင္က
ေၾကြၿပီးသားပါ…ရွင္။ ေမာင္ေတာ္ သိဒၶတ္ ငါ့ကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးလို႔ ခုလို သူ႔ရဲ႕လည္ဆြဲေလး
ေပးခိုင္းတာ။ ခ်စ္သက္ လက္ေဆာင္ေလး ေပါ့..ေနာ္။''
(၄)
အဲဒီလုိမ်ိဳး
ကၽြန္မတစ္ေယာက္ ညတေစၧ ေခ်ာက္ခံေနရသလုိ လည္ဆြဲေလးကုိ ပြတ္လိုက္၊ ရင္ထဲက စကားသံေတြ
ေခၽြလိုက္နဲ႔ မိုးလင္းသြားတာေတာင္ မသိလုိက္ဘူး။ အိပ္ယာက ႏုိးေတာ့
နန္းေတာ္တစ္ခြင္လံုး ဆူညံေနလိုက္တာ ရွင္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္မလည္း အေျပအလႊား
နားစြင့္လုိက္တယ္။ ''အို…ေမာင္ေတာ္က လူ႔ေဘာင္စြန္႔ၿပီး ေတာထြက္သြားတယ္ ဆိုပါလား…။'' ကိုယ့္နားကိုေတာင္ မယံုခ်င္ဘူး။
ညက အျဖစ္က အိပ္မက္ေလလား…၊ တေစၧလား…ေပါ့။ ကၽြန္မ မသိခ်င္ေတာ့ဘူး၊
မခံစားႏုိင္ေတာ့ဘူး..ရူးခ်င္လို္က္တာ…ရွင္။ ကၽြန္မ ေပါင္းဖက္ဖို႔
မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ နီးစပ္ဖို႔လည္း မေတာင္းဆိုရဲပါဘူး။ အရင္ကလုိ အေ၀းကေန
ေဆြးခြင့္ရရံုေလးပါ။ အနားမွာ ခစားရရံု သက္သက္ေလးပဲ ရခ်င္တာပါ။ ေမာင္ေတာ္ရယ္…နန္းေတာ္မွာ
အေပ်ာ္ေတြ ပါးသြားလို႔လား…။ ကၽြန္မ အသံေတြ က်ီအာသံလို ဟန္မက် ျဖစ္ေနလို႔လား… ရွင္။ နန္ေတာ္မွာ
ေမာင္ေတာ္ မရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အသိက ကၽြန္မတင္ မကပါ ဘူး။ နန္းတြင္ နန္းျပင္
မိုးေျမတစ္ခြင္လံုး အထီးက်န္သြားခဲ့တာ ေမာင္ေတာ္ မသိ က်ိဳးကၽြန္ ျပဳလုိက္တာလား…။
ရက္စက္လို္က္တာ ေမာင္ေတာ္..ရယ္ လို႔
ေျပာမထြက္သလို အမွန္တရားအတြက္ ၾကင္နာတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ
ေပးသြားတယ္ရယ္လို႔လည္း မွတ္ခ်က္ မေပးရက္ပါဘူး..ရွင္။ ေမာင္ေတာ္ကုိ
အၿမဲ နားလည္ ေပးေနသူပါ။
(၅)
ေနာက္မွ
ၾကားသိရတာက ေမာင္ေတာ္သိဒၶတ္ ကၽြန္မကို ေပးတဲ့လက္ေဆာင္က သူ႔ကို ေတာထြက္ျဖစ္ေအာင္
လမ္းညႊန္ေပးလုိ႔ "ဆရာခ''အျဖစ္တဲ့…ေလ။
ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား..။ ခုေတာ့ ''မုဆိုးမ
သြားရာ မုိးလုိက္လုိ႔ ရြာ" မဟုတ္
ေတာ့ဘူး။ တစ္ဖက္သတ္ အျဖစ္ဟာ ဆိုးလုိက္တာ…ေနာ္
လို႔ ေအာ္ဟစ္လုိက္ ခ်င္တယ္…ရွင္။
ၾကည့္စမ္း..ကၽြန္မ သီဆိုက်ဴးရင့္တဲ့ စကားကုိ ေမာင္ေတာ္ စဥ္းစားသြားပံုက
အံ့ၾသဖြယ္ပါ။ ကၽြန္မ ရင္ကုိ တုန္လွဳပ္သြားေစတယ္ေလ။ ဘာတဲ့…."ဒီလုိ
ခႏၶာကိုယ္အတၱေဘာကို ျမင္ရသူ မိခင္၊ ဖခင္၊ ဇနီးတို႔ဟာ ဘယ္လုိမ်ား ၿငိမ္းေအးတာလဲ..တဲ့။
ေအာ္ ငါ သိၿပီ၊ ညီမေလး ကိသာ သိေစခ်င္တာက 'ရာဂမီး ၿငိမ္းမွ၊ ေဒါသမီး ၿငိမ္းမွ၊
ေမာဟမီး ၿငိမ္းမွ၊ မာန ဒိ႒ိစတဲ့ ကိေလသာပူ အားလံုး ၿငိမ္းမွ ၿငိမ္ေအးတယ္'လို႔
ဆိုလုိတာ ျဖစ္မယ္"..တဲ့။
ေၾသာ္
ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေမာင္ေတာ္ရယ္….အႀကီးႀကီး စဥ္းစားလုိက္ပံုမ်ား။ ကၽြန္မ ရင္ခုန္သံေတြ
အလြဲလြဲ အမွားမွား ျဖစ္ခဲ့ရ၊ တစ္ေထာင့္တစ္ည ထင္ခဲ့ရ ပါဘိ..ေနာ္။ ရင္ခုန္မိတာ
အခ်စ္လား…ရွင္၊
ကၽြန္မ
ရင္ခုန္မိတာ အျပစ္မ်ား ျဖစ္သြားၿပီလား..ရွင္။
"ရင္ခုန္မိတာ
အျပစ္လား"
အခ်စ္မွာ
မ်က္စိ မရွိ
တကယ္
သိေပမဲ့
ခုန္ခဲ့မိတယ္
ဒီရင္ထဲ
အၾကင္နာ
ရက္က ႏွစ္ဆ ပိုကဲ။
နဂိုရ္ကတည္းက
ညြတ္ခ်င္
မဆြတ္ခင္က
ေၾကြလုလု
ငါ
အခု ျဖစ္လုိက္ပံုမ်ား
ေပ်ာ္ရမွာ…လား
ငိုရမွာ..လား၊
ေၾသာ္….ငါ့ဘ၀ႏွယ္
ကံဇာတ္
ငယ္လုိက္ပံုမ်ား
အေ၀းက
ေဆြးခြင့္ေလးေတာင္
ရက္ခ်ိန္
မေပးလုိက္ရဘူး
အနီးကပ္
ဖူးခြင့္ေတာင္
အသိတစ္ခ်က္
မထပ္လုိက္ရဘူး။
မိကိသာ….ေရ
နင့္
ရင္ခုန္သံက
ကမၻာတစ္ျခမ္း
လွမ္းေနၿပီ
နင့္
အသည္းတစ္ျခမ္းက
အၿမဲ
ႏြမ္းေနၿပီ၊
အျဖဴတစ္သက္မွာ
အမည္းတစ္စက္
ဖက္လုိက္သလို
ေနာက္ဆံုးေတာ့…..
တစ္ေလာကလံုးကို
ေအာ္ ေမးလုိက္ပါရေစ…ရွင္
ရင္ခုန္မိတာ
အခ်စ္…လား
ကၽြန္မ
ရင္ခုန္မိတာ အျပစ္လား…။ ။
မွီးျငမ္း။
။ ဇာတက၊႒၊၁၊၇၁။ ဓမၼပဒ၊႒၊၁၊၅၄။ အ႒သာလိနီ၊႒၊၇၆။ ဗုဒၶ၀ံသ၊႒၊ ၃၂၈။ မွာ ပါရွိတဲ့ ကိသာေဂါတမီရဲ႕
ရင္ခုန္သံကို ျပန္လည္ခံစား ေရးဖြဲ႕ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
(မွတ္ခ်က္)
ကိသာေဂါတမီ (၃)ေယာက္ ရွိပါတယ္။
၁။
အထည္ႀကီးပ်က္ သူဆင္းရဲမ်ိဳးမွ ေမြးဖြားလာတဲ့ ပိန္လွီတဲ့ေဂါတမီ (ကိသာေဂါတမီ)။
အမ်ားသိေနတဲ့သူပါ။ (အပဒါန၊႒၊၂၂၄။)
၂။
ဘုရားရွင္၏ ဘေထြးေတာ္ သမီး၊ ေမာင္ႏွမ တစ္၀မ္းကြဲ၊ မင္းမ်ိဳး ကိသာေဂါတမီ။ ယခု တင္ျပတဲ့သူပါ။
(ဇာတက၊႒၊၁၊၇၁။ ဓမၼပဒ၊႒၊၁၊၅၄။ အ႒သာလိနီ၊႒၊၇၆။ ဗုဒၶ၀ံသ၊႒၊၃၂၈။)
၃။
တိႆဘုရားရွင္၏ ျမတ္ေသာအလုပ္အေကၽြးမ (အဂၢဳပ႒ိကာ) ကိသာေဂါတမီ။ (ဗုဒၶ၀ံသ၊၃၆၁။)
